" هرگاه تابشی به یک الکترون آزاد ( یا الکترونی که وابستگی چندانی به هسته ی اتم خود ندارد)، تابیده شود، این الکترونها مقداری از انرژی آن تابش را جذب می کنند و بر سرعت و انرژی ( یا اندازه حرکت mv) خود می افزایند و سبب کاهش انرژی فوتونهای تابنده می شوند. در نتیجه طول موج فوتونها افزایش و فرکانس آنها ، کاهش می یابد. "
جالب توجه است که بر این اساس ، تابشهای نامرئی بویژه تابشهای فرابنفش را می توان به تابشهای با طول موج بلندتر در محدوده تابشهای مرئی تبدیل کرد.
این اثر را در مورد گازها، می توان با بهره گیری از اتاقک ابر ویلسون مشاهده کرد.
" هرگاه یک پرتو نور قطبی شده ی خطی را از یک لایه ی جسم فعال نوری عبور دهیم، مشاهده خواهیم کرد که صفحه ی نور قطبی شده، می چرخد و یک دو رنگ نمایی دایره ای ظاهر می شود. این پدیده که به اثر کاتن معروف است ، به وجود گروههای اتمی ویژه ای در مولکول ، مربوط است که آرایش آنها در شرایط مختلف ( مثلا ایزومرها ) متفاوت است. از اینرو این اثر گویای ویژگیهای ساختار مولکولها است و در بررسی ساختار های مولکولی ، اهمیت دارد. "
اثری که نخستین بار توسط دبای، در ارتباط با القای قطبیت بوسیله مولکول قطبی در یک مولکول غیرقطبی کشف شد:
" هر ذره غیر قطبی که در یک میدان الکتریکی به شدت E قرار گیرد، قطبش حاصل می کند یعنی مرکز بارهای مثبت و منفی آن از هم جدا و دارای دو قطب مثبت و منفی مجزا از یکدیگر می شود. به بیان دیگر دارای یک ممان دو قطبی الکتریکی (µ) می شود و در نتیجه، در راستای میدان جهت گیری می کند.
هر مولکول قطبی یا هر کاتیون، می تواند در نقش یک میدان الکتریکی مولکولهای غیر قطبی یا آنیونها را قطبی کند.بدیهی است هرچه ممان دو قطبی مولکول قطبی بیشتر باشد، قدرت قطبی کنندگی آن بیشتر است. "
اثری مشابه اثر پیزوالکتریک است و تفاوت اساسی آن با اثر پیزوالکتریک، وابستگی آن به دما است:
" در برخی از بلورهای فرومگنتیک، در دمای پائین تر از دمای کوری (θc) بدون تاثیر فشار مکانیکی و با بکاربردن میدان الکتریکی خارجی، یک قطبش الکتریکی وجو دارد و بلور دارای ممان دوقطبی الکتریکی است و این قطبش خودبخودی در بلور، می تواند منشا اثری مانند اثر پیزوالکتریک شود. منشا این اثر نیز همانند اثر پیزوالکتریک، نبودن مرکز تقارن در ساختار بلور است. "
اثری که به اثار ناشی از حرکت الکترونهای سریع در یک مایع شفاف مربوط است و در سال 1934 توسط شرنکوو و واویلو کشف شد:
" هرگاه الکترونهایی با سرعت زیاد از یک مایع شفاف عبور کنند، نور مرئی ضعیفی ( مثلا آبی ) با تابش در می آید. این پدیده تنها در زمانی روی می دهد که سرعت الکترونها (v) از سرعت نور در مایع مورد آزمایش ، بیشتر باشد."