ساختمان ماده

اتم از یک هسته و یک ابر الکترونی تشکیل شده است. خود هسته نیز از پروتون و نوترون تشکیل شده است. الکترون ها یک حرکت ثابت به دور هسته دارند؛ در حالی که پروتون ها و نوترون ها داخل هسته حرکت می کنند.  

نوترون ها و پروتون ها هر کدام به تنهایی از سه کوارک (q) ساخته شده اند. تا آن جا که دانشمندان تاکنون دریافته اند، الکترون ها و کوارک ها در میان اجزای بنیادی سازنده مواد، جای می گیرند.

معنی شماره‌های بازیافت چیست؟

احتمالاً شما با پیکان‌های دنبال همی که نماد بازیافت هستند، آشنا هستید. در واقع، ممکن است فکر کرده باشید که آنها در حال تعقیب شما هستند! شاید قرار است آنها ناگهان ظاهر شوند تا به شما یادآوری کنند که زباله‌هایتان را تفکیک نکرده‌اید. 

الیاف ها

در این صفحه می‌خواهیم درباره­ی نوع خاصی از الیاف، یعنی الیاف پلیمری بحث کنیم.

یک لیف پلیمری چیست؟ یک لیف پلیمری، پلیمری است که زنجیره‌های آن کاملاً مستقیم (یا تقریباً مستقیم) کشیده و پشت سر هم در یک راستا به صف می‌شوند؛ مشابه آنچه در این عکس می‌بینید.

پلیمرهایی که در الیافی شبیه به این آرایش یافته اند، می‌توانند به صورت رشته‌هایی، ریسیده شوند و به عنوان منسوجات مورد استفاده قرار گیرند. لباسهایی که می‌پوشید، از الیاف پلیمری درست شده‌اند. این مطلب در مورد فرش و طناب هم صادق است. اینجا نام برخی از پلیمرهایی آورده شده است که می‌توان آنها را به صورت الیاف درآورد:

فیبرهای نوری از چه چیزی ساخته شده‌اند؟

اکثر پلیمرها قادر به تشکیل الیاف منظم هستند، با این شرط که نیروهای بین مولکولی‌ای بین زنجیرها برقرار باشند که بتوانند زنجیرها را متصل به یکدیگر و در حالت بلور مانند نگه دارند. به همین علت، الیاف پلیمری موادی مستحکم با مقاومت کششی عالی هستند و از این رو در صنایع نساجی کاربرد فراوان دارند.

اما آیا فیبرهای نوری با این الیافی که ما در حال بحث درباره‌شان هستیم ارتباطی دارند؟ پاسخ این است: هم بله و هم نه. در واقع، فیبرهای نوری در ترکیب خود دارای پلیمر هستند. با این وجود کلمه‌ی فیبر نوری هیچ اطلاعاتی در مورد پلیمر به ما نمی دهد، بلکه می‌گوید این فیبرها شامل دو لوله یا استوانه شفاف و دی‌الکتریک هستند که یکی از این استوانه‌ها دیگری را احاطه می‌کند، به این شکل:

عوامل مؤثر در قدرت نیروهای جاذبه واندروالسی

قدرت نیروهای واندروالسی در مواد مختلف یکسان نیست. مقدار این نیروها تابع عوامل زیر است: 

1- میزان قطبی بودن ملکول:  هرچقدر مولکولها قطبی تر باشند ، جاذبه ی میان آنها قوی تر است. 

2- جرم یا حجم مولکول :  در بیشتر موارد با افزایش جرم مولکول ها، حجم آن ها نیز افزایش می یابد. هرچه حجم مولکول ها بیشتر شود ، تعداد برخوردها و سطح تماس آنها بیشتر شده ،امکان پیدایش نیروهای جاذبه ی میان آنها افزایش می یابد.    

همچنین با افزایش حجم مولکول ها که با افزایش تعداد الکترون های اتم های تشکیل دهنده ی آنها همراه است ، امکان پیدایش دو قطبی های لحظه ای بیش  تر می شود. شایان ذکر است که این عامل سبب می شود در برخی موارد ، نیروهای جاذبه ی میان مولکول های ناقطبی از نیروهای  دوقطبی - دوقطبی و حتی پیوند هیدروژنی قوی تر شود. 

3- شکل فضایی مولکول: هر چه مولکولی مسطح تر باشد، سطح تماس آن با سایر مولکول ها بیشتر شده ، قدرت نیروهای واندوالسی میان آنها بیشتر می شود.