فناوری شگفت انگیز «تله پورت»

اگر نگاهی به مسیر طی شده توسط بشریت تا به امروز بیاندازیم، متوجه می‌شویم که یکی از مسائل همیشگی و بعضاً حیاتی برای انسان، انتقال اطلاعات، اشیا و خود انسانبوده است. تاریخچه‌ی "پست"، آثار بجا مانده از مسیرهای قدیمی و کاروان‌سراهای کهن همگی گواهی‌ست بر این موضوع که تا چه حد انسان، به این مقوله اهمیت می‌داده و حاضر بوده برای آن، انواع هزینه‌ها را پرداخت کند. البته بدیهی‌ست در دنیای سنت، به علت سطح پایین دانش و فناوری، همه‌ی این کارها به سخت‌ترین راه ممکن انجام می‌شد. توصیفاتی که در خاطرات سیاحیان شرقی و غربی دیده می‌شود، به خوبی نشان می‌دهد که چقدر مسئله‌ی انتقال و ارتباطات دشوار بوده است. به طور مثال، در سفرنامه‌ی ناصر خسرو می‌خوانیم که وی بعد از یکی از مسافرت‌هایش، وقتی به شهر می‌رسد، همه‌ی مردم از وی فراری شدند. زیرا آنچنان آثار سختی سفر بر چهره‌اش نشسته بود که وی را شبیه دیو و غول‌های افسانه‌ای می‌پنداشتند.

اما در دنیای جدید، اوضاع کاملاً متفاوت است. با وجود تلفن، فکس، موبایل، ماهواره و اینترنت، انتقال اطلاعات فوق‌العاده سریع شده است. به نحوی که حقیقتاً با یک کلید، دنیایی از اطلاعات جابجا می‌شود. ولی این قضیه (سرعت انتقال) در مورد اشیا و انسان، به اندازه‌ی اطلاعات نیست. وسایل حمل و نقل مدرن مانند هواپیما و قطارهای سریع‌السیر تا حد بسیار زیادی رفت و آمد و انتقال اشیاء و انسان‌ها را راحت کردند.اما هیچ‌گاه سرعت انتقال آنها، به پای سرعت انتقال در اطلاعات نرسیده است.

ولی گویی قرار است تحول بزرگی در این خصوص انجام شود. به عبارت دیگر قرار است با یک فناوری جدید، اشیاء و حتی شاید انسان‌ها، با یک کلید از این طرف دنیا با آن طرف بروند و تنها چند ثانیه برای این کار اختصاص دهند. این فناوری جدید هم چیزی نیست جز "تله پورت".

نمی‌خواهیم وارد تعریف تخصصی و علمی دقیق فناوری "تله پورت" شویم. اگر بخواهیم به زبان خودمانی بگوییم باید گفت آنچه در این فناوری انجام می‌شود، تبدیل شیء به اطلاعات-نور، انتقال اطلاعات-نور به مقصد و تبدیل دوباره‌ی اطلاعات-نور به شیء قبلی‌ست. به عبارت دیگر طی این فناوری، از تک تک اتم‌های موجود در یک شی، اسکن کامل گرفته شده، و سپس با تبدیل اتم‌ها به نور (تبدیلی که در علم فیزیک در موردش بحث‌ها شده است)اطلاعات اخذ شده و نور موجود، به محل مقصد که دستگاه مبدل نور به شی را دارد، انتقال داده می‌شود. در مقصد نیز، با توجه به اطلاعات قبلی، نور ارسال شده، به اتم‌های قبلی بازتبدیل می‌شود و همه‌ی این کارها در بازه‌ی زمانی بسیار کوتاهی شکل می‌گیرد.

اگر بخواهیم برای این کار همانندی پیدا کنیم، باید بگوییم که عمل تله پورت، چیزی شبیه عمل دستگاه فکس است. حال مثالی می‌زنیم تا قضیه روشن‌تر شود. فکر کنید یک سیب در دست شماست و دوست شما که پانصد کیلومتر آنطرف‌تر است، طی یک چت تصویری، سیب را دست شما دیده و هوس می‌کند که آنرا بخورد. اگر فناوری تله پورت به اوج کارایی خود برسد، این قابلیت را دارد تا همان سیب را در عرض چند ثانیه به دست دوست شما برساند. البته دیگر آن سیب پیش شما نیست و همه‌اش نصیب دوست‌تان می‌شود.

شاید این فناوری، شما را یاد فیلم‌های تخیلی هالیوودی بیاندازد. اما لازم است بدانید که چند وقت پیش در کشور چین، چند صد فوتون را به این طریق انتقال دادند و یک شی با این فناوری، از جایی به 400 کیلومتر آنطرف‌تر انتقال داده شد. و این یعنی، افسانه‌ها رنگ واقعیت به خود گرفته‌اند. البته بدیهی‌ست این فناوری با وجود اینکه بیش از ده تا پانزده سال کار رویش شده، هنوز در اول کار است و باید پیشرفت بیشتر کرده و ابعاد گوناگونش، کامل‌تر از آن چیزی شود که الان هست. زیرا با این سطح از فناوری تله پورت، یک سوزن هم نمی‌شود انتقال داد، چه برسد به اشیاء مختلف و حتی انسان.

اما قطعاً نقطه‌ی عطف این کار، انتقال انسان است. چون این کار مسائل مختلفی را در بر می‌گیرد و علاوه بر بار حقوقی ماجرا، بحث نسبت روح و جسم هم مطرح است که تله پورت را در انتقال انسان با مشکلات مختلفی همراه می‌کند. باید منتظر ماند و دید، درهای دیگری که توسط علم باز می‌شود کدام است و چگونه، بر اختیارات بشریت اضافه می‌کند.